Dnia 4 lipca 2019r. na mocy ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych ustaw w Kodeksie postępowania cywilnego  zmieniono  brzmienie art. 477² § 2.  Dotychczasowa jego treść nadawała uprawnienie sądowi, aby ten na wniosek pracownika, mógł nałożyć na pracodawcę obowiązek dalszego zatrudnienia pracownika do czasu prawomocnego rozpoznania sprawy tylko wówczas, gdy uznał wypowiedzenie umowy o pracę za bezskuteczne.                    W  wyniku wspomnianej już nowelizacji rozszerzono zakres zastosowania tego przepisu o możliwość nałożenia przez sąd na pracodawcę obowiązku dalszego zatrudnienia pracownika także w wypadku przywrócenia pracownika do pracy.

Dotychczasowa treść przepisu nie pozostawiała wątpliwości, że zakresem jego zastosowania były objęte tylko sytuacje, gdy pracodawca rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę za wypowiedzeniem, a okoliczności faktyczne sprawy dawały podstawę do uznania, że powództwo ma szanse na uwzględnienie.

Brzmienie artykułu 4772 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego w obecnym brzmieniu pozwala sądowi na zobowiązanie pracodawcy do dalszego zatrudnienia pracownika do czasu prawomocnego zakończenia postępowania również wówczas, gdy pracodawca rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę bez wypowiedzenia, a także gdy rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło za wypowiedzeniem, ale termin wypowiedzenia już upłynął.

Wskazane wyżej zmiany mając na celu jeszcze lepsze zabezpieczenie interesów słabszej strony stosunku pracy. Czy zmiany te w praktyce oznaczać będą, że pracodawcy przed składaniem swoich oświadczeń woli o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę będą w większą pieczołowitością uzasadniać dokonane przez siebie czynności? Czas pokaże.

Uwadze czytelnika nie może umknąć fakt, że brzmienie przepisy wskazuje, że sąd „może” na „wniosek” pracownika nałożyć na pracodawcę obowiązek dalszego zatrudnienia pracownika do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Oznacza to, że zastosowanie tego przepisu ma charakter fakultatywny i jest uzależnione od wniosku pracownika, którym sąd nie jest związany.

Co ważne, przedstawiany w niniejszym artykule przepisów Kodeksu postępowania cywilnego ma zastosowanie jedynie w przypadku, w którym to pracownik jest stroną powodową – a więc inicjującą postępowanie sądowe.

Ciekawą okolicznością pozostaje również fakt, że komentowany przepis znajdzie zastosowania do szerszej grupy osób wykonujących pracę zarobkową, bowiem w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego definicja pracownika jest zdecydowanie szersza (art. 476 § 5 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego) niż ta określona w art. 2 Kodeksu pracy./AB