Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych pracodawca bez zgody Zarządu zakładowej organizacji związkowej nie może wypowiedzieć ani rozwiązać stosunku pracy z imiennie wskazanym uchwałą zarządu jego członkiem lub z innym pracownikiem będącym członkiem danej zakładowej organizacji związkowej, upoważnionym do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy, ani też zmienić jednostronnie warunków pracy lub płacy na niekorzyść pracownika, o którym mowa powyżej. W związku z powyższym w doktrynie i orzecznictwie pojawiła się wątpliwość czy przedmiotowa ochrona ma charakter bezwzględny, a więc czy niezależnie od okoliczności sprawy każdorazowe negatywne stanowisko Zarządu zakładowej organizacji związkowej w przedmiocie zapytania pracodawcy o rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem chronionym na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, będzie powodowało, iż pracodawca nie będzie mógł rozwiązać z takim pracownikiem umowy o pracę. „Wymóg uzyskania zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na wypowiedzenie (lub wypowiedzenie zmieniające) albo rozwiązanie stosunku pracy bez względu na przyczynę powzięcia takiego zamiaru przez pracodawcę może skutkować nadużywaniem tej ochrony, a w szczególności w postaci wykorzystywania jej w innych celach, niż została ustanowiona, co w efekcie może prowadzić do stosowania etycznie nagannych „koleżeńskich immunitetów”, szczególnie w sytuacjach gdy powody, dla których pracodawca zamierza rozwiązać stosunek pracy, są jedną z postaci ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych i nie mają nic wspólnego ze sprawowaną przez działacza związkowego funkcją” (Komentarz do ustawy o związkach zawodowych, prof. dr hab. J. Wratny, dr K. Walczak, Warszawa 2009). Również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 22 grudnia 1998 r., w sprawie oznaczonej sygnaturą akt I PKN 509/98 Sąd Najwyższy stwierdził, że „pozostaje w sprzeczności ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa wybór pracownika do zarządu lub komisji rewizyjnej zakładowej organizacji związkowej wyłącznie w celu obrony przed dokonanym już wypowiedzeniem umowy o pracę (art. 8 KP)”. Jeżeli więc pracownik naruszył w sposób ciężki swe obowiązki pracownicze to brak uzyskania zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem nie może pozbawiać pracodawcy możliwości rozwiązania stosunku pracy z takim pracownikiem. Powyższe zostało potwierdzone kolejnymi, licznymi wyrokami Sądu Najwyższego i sądów powszechnych. W konsekwencji uznać należy, iż przedmiotowa ochrona pracownika nie ma więc charakteru bezwzględnego w przypadku, gdy z całokształtu okoliczności faktycznych, a w szczególności oceny przyczyn wypowiedzenia umowy i braku związku z pełnioną funkcją związkową wynika, iż zachowanie pracownika było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego./BD
