Na gruncie ustawy z dnia 26 czerwca 1974r.- Kodeks pracy (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141; dalej: k.p.) przewidziano szereg mechanizmów mających na celu ochronę stosunku pracy pracownicy będącej w ciąży. Jednym z nich jest wzmożona ochrona trwałości stosunku pracy pracownic spodziewających się dziecka. Zgodnie z art. 177 § 3 k.p. umowa o pracę zawarta na czas określony albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu. Zgodnie z powyższym w razie zajścia w ciążę przez pracownicę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę na okres próbny dłuższy niż jeden miesiąc lub na czas określony, pracownica ta podlega szczególnej ochronie, która przejawia się w ingerencji w czas trwania wyżej wskazanych umów, w ten sposób, iż ulegają one automatycznemu przedłużeniu do dnia porodu. W związku z powyższym nie jest koniecznym podejmowanie jakichkolwiek czynności prawnych, gdyż przedłużeniu to następuje z mocy prawa do dnia narodzin dziecka.
Co jednak ważne powyższa regulacja dotyczy jedynie umów, które uległyby rozwiązaniu po upływie 3. miesiąca ciąży. Zgodnie zaś ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, termin upływu 3. miesiąca ciąży oblicza się w równej miary miesiącach księżycowych (28 dni). Oznacza to, że dla aktywowania ochrony przewidzianej w art. 177 § 3 k.p. konieczne jest ustalenie, że w dniu, w którym umowa o pracę miała ulec rozwiązaniu, upłynęło już co najmniej 85 dni (3 miesiące księżycowe i dzień) od dnia poczęcia. Przedmiotowa ochrona przysługuje bowiem dopiero po upływie 3. miesiąca ciąży, a nie w okresie do zakończenia trzeciego miesiąca ciąży./IM
