Zgodnie z art. 25 k.c. Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Miejsce zamieszkania posiadają tylko osoby fizyczne, osoby prawne i tzw. ułomne osoby prawne posiadają siedzibę. Aby uznać, że określona miejscowość jest miejscem zamieszkania osoby fizycznej muszą wystąpić łącznie dwa elementy: 1) zamiar stałego pobytu danej osoby w danym miejscowości oraz 2) faktyczne przebywanie w danej miejscowości. Powszechnym błędem jest utożsamianie miejsca zamieszkania z miejscem zameldowania, które jest pojęciem prawa administracyjnego. W praktyce miejsce zamieszkania jest przydatne do określenia właściwości miejscowej sądów i organów administracji./KT