Uchwałą z 20 czerwca 2017 r. (sygn. akt III CZP 114/16) Sąd Najwyższy rozstrzygnął zagadnienie prawne przedstawione mu przez Rzecznika Finansowego i stwierdził, że art. 50 ust. 1 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2060 ze zm.) dotyczący zakresu przedmiotowego ubezpieczenia OC rolnika ma zastosowanie do szkód powstałych przy udziale wykorzystywanego przez rolnika psa – w takim przypadku odszkodowanie z ubezpieczenia rolników przysługuje, gdy rolnik jest zobowiązany do odszkodowania za szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia, w aktualnym brzmieniu – w związku z posiadaniem przez rolnika tego gospodarstwa rolnego.
Sąd Najwyższy w uchwale tej uznał, że szkoda wyrządzona przez psa może być objęta ubezpieczeniem rolnika, ale tylko wtedy, gdy pies jest wykorzystywany użytkowo w gospodarstwie rolnym. Sąd zwrócił uwagę, że istota sporu nie leży w rodzaju (gatunku) zwierzęcia, ale w funkcji, jaką ono spełnia.
Jeżeli zwierzęta pilnują inwentarza, maszyn lub zbiorów, to stanowią element gospodarstwa niezbędny do jego prowadzenia, a więc pozostają z nim w funkcjonalnym związku, są jego częścią w rozumieniu. Szkody przez nie wyrządzone powinny być więc objęte odpowiedzialnością zakładu ubezpieczeń./AB
